Bella union Úrúgvæ

Bella union er þjóðgarður sem er með landamæri að
Úrúgvæ, Brasilíu og Argentínu

Gistiheimilið/Hótelið um morguninn
Felipe að ganga frá síðustu vatnaskiftum hjá sér við hinir búnir,fyrir utan öll vatnsskifti á veiðistað þá er kvölds og morgna skift um vatn hjá öllum fiskum sem teknir með

Þetta er seinni dagurinn á svæðinu og hér var stefnan tekin að veiða í "2 stóru vötnunum" en vegna mikilla vatnavaxta þá var bara 1 stærra vatn á svæðinu

Felipe og Pedro draga inn dragnet, maður setur aðra löppina í lykkju þannig að netið dregst við botninn og flýtur á yfirborðinu þannig að fiskar sem ekki þjóta strax í burtu fara í netið

Fíngerðir möskvar svo litlir fiskar koma jafnt sem stórir og algengt að stærri ránfiskar éti þá minni ef netið er látið liggja

Ýmsar tegundir af smáfiskum komu í þessum drætti, flestar tegundirnar er ég að sjá í fyrsta skifti enda fáar tegundir í fiskabúrum frá þessum slóðum

þar á meðal þessi odontesthes tegund

Leporinus og Rineloricaria

Gymnogeophagus balzani hængur

Við veiddum allir barracuda á stöng Acestrorhynchus pantaneiro

Það er alveg ástæða fyrir því að maður setur 30 cm stálvír neðst á girnið ótrúlega margar tegundir sem klippa girni í sundum á þessum slóðum

Falleg pírana Serrasalmus maculatus kölluð gold piranha meðal annars

þessi er ekki stór en með tennur fyrir allan peninginn,
ótrúlega beittar tennur og mikill bitkraftur

Á veiðistað er alltaf grillað kjöt og ýmislegt annað, hér eru td. kjötpylsur sem voru furðu góðar

Lítill froskur við bakkann, ég sá ekki margar tegundir af froskum í ferðinni en norðar í landinu voru þeir vel stórir

Kallinn með sína fyrstu pírönu Serrasalmus spilopleura þessi tegund er stundum í fiskabúrum og gengur undir ýmsum nöfnum þar td. black diamond

Vatnagróður við trén með endalaust af fiski í kring en þarna var svo djúpt að stöngin hjá mér botnaði ekki við bakkann þegar ég rak hana á kaf

Hér á bakkanum sat ég vel mettur eftir kjöt át með flotholt í vatninu og naut veðursins, alla daga logn og hiti en lítið mál að kæla sig þar sem við eltum uppi vötn og læki, og gaman að synda með fiskunum

Friðurinn var fljótlega úti þegar Serrasalmus spilopleura
pírana tók beituna og lét ílla, hér sést vel hvers vegna hún er kölluð black diamond

Stærsta píranan í ferðinni og ég vel sáttur, hefði alveg viljað grillana en nýbúinn að éta og ekki víst að það væri vinsælt inn í miðjum þjóðgarði en það má alltaf grilla eina næst, sá einhvern tíma mynd af innfæddum í Brasilíu að éta pírana og hefur mig langað að smakka þær síðan

Fallegur fiskur sem synti í burtu skömmu síðar,

Mikið plöntu og dýralíf er í þjóðgarðinum og eru þjóðgarðsverðir á ferli en ekkert annað fólk sjáanlegt, þeir komu forvitnir að skoða hvað veiðist á svæðinu þar sem þeir hafa engar heimildir um fiskana á svæðinu, Felipe er eini maðurinn sem má veiða þarna og þeir sem koma með honum, og í staðinn er hann þeim innan handar með að kortleggja allar þær tegundir sem veiðast í ferðunum